اسلاوُی ژیژک / برگردان فرهاد سلمانیانجُرج بوش گفته بود: «آزادیای که مورد نظر ماست، نه هدیهی آمریکا به جهانیان، بلکه عطیهی خداوند به بشریت است.» در عمل و همان طور که قضای روزگار حکم میکرد، ایالات متحده نیز در این میان نقش فرستادهی خداوند را دارد.اشاره: پس از سرنگونی صدام حسین با لشکرکشی آمریکا، اسلاوی ژیژک در بخشی از مقالهای تحلیلی در مورد شکلگیری و تقویت گروههای بنیادگرایی مانند «داعش» در عراق هشدار داده بود. این اشاره٬ سالها پیش از آغاز جنگ داخلی سوریه و شکلگیری «دولت اسلامی» در آن کشور و عراق «نگرانیای بیمورد» نبود. بهوی‍ژه هنگامی که بیشتر بر اعتراف به بیپایه بودن گزارش رافد احمد علوان الجنابی٬ همان مهندس عراقیای متمرکز شویم که کالین پاول٬ وزیر امور خارجهی پیشین آمریکا٬ با استناد به اطلاعات او در مورد وجود سلاحهای کشتار جمعی در عراق میکوشید شروع جنگی را توجیه کند که خاور میانه مانند سرنگونی دولت مصدق با کودتای ۲۸ مرداد٬ هنوز با پیامدهای تاریخی آن دست به گریبان است. پاول بعدها گفت که گزارشهای مربوط به وجود سلاحهای کشتار جمعی در عراق نادرست بودهاند و او در آن زمان از بیپایگیشان بیاطلاع بوده است.جنگ عراق نه تنها خاور میانه، بلکه جامعه غرب را نیز تحت تاثیر قرار داده است. تنها استدلال مناسب برای جنگ با عراق آن است که اکثریت مردم عراق قربانی دیکتاتوری صدام حسین بودهاند و پس از رهایی یافتن از حکومت او خرسند هستند. وجود او برای کشور عراق چنان فاجعهای محسوب می شد که اشغال این کشور از سوی آمریکا برای مردم عراق نویدبخش چشماندازهایی به مراتب بهتر بود. در این مورد نمیتوان از به ارمغان آوردن دموکراسی غربی برای عراق سخن گفت؛ بلکه موضوع تنها رهایی از کابوسی به نام صدام بود. از دید اکثریت مردم عراق نگرانی لیبرالهای غربی عمیقاً ریاکارانه است. آیا اصولاً برای این عده مهم است که ملت عراق چه احساسی نسبت به اشغال کشورشان دارند و داشتند؟به یاد دارم که چپگرایان غربی در سالهای آغازین دههی ۱۹۹۰ به همین شیوه، با غرور فریاد میزدند: «یوگسلاوی هنوز پابرجاست!» در آن زمان٬ آنها مرا به کوتاهی در استفاده از فرصت منحصربهفرد موجود برای حفظ یوگسلاوی سابق تحت لوای اسلوبودان...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر