سايت عصر ایران: شامگاه 5 آبان 93 صدها هزار و شاید میلیون ها ایرانی پای برنامه تلویزیونی 90 نشستند تا ببینند فرجام مناقشه بر سر حق پخش تلویزیونی مسابقات فوتبال چه می شود و موضع این برنامه و شخص مجری محبوب و سرشناس آن چیست.آشکار بود که عادل فردوسی پور دشوارترین شب اجرای خود را طی 15 سالی که از عمر برنامه 90 می گذرد تجربه می کند. دل او با فوتبال و حق فوتبالی ها و مطالبه فدراسیون از صدا و سیما بود و هست اما مشخص بود که محظور دارد اگر چه محذور نباشد (او را بر حذر نداشته باشند). هر چه باشد برای صدا و سیما کار می کند و نسبت 90 به جعبه جادو مثل ماهی به ظرف آب است خاصه این که به تعبیر خود عادل «پلانِ بی» یا «گزینه جانشین» هم در کار نباشد و همه می دانیم که رسانه دیداری – شنیداری رسمی که اصرار دارد خود را با واژه «ملی» توصیف کند انحصاری است هر چند که دیگر بی رقیب نیست.گزارش فردوسی پور از نتیجه جلسه رییس فدراسیون فوتبال و مدیران باشگاه ها با رییس سازمان صدا و سیما البته دقیق نبود چون اظهارات دیگر حاضران از بی نتیجه بودن جلسه و تاکید طرفین بر مواضع قبلی حکایت می کند حال آن که مجری 90 از احتمال توافق تا پایان هفته خبر می داد.موضوع نظر سنجی هم نه درباره این که مردم حق را به کدام سو می دهند که در سنجش علایق ایرانیان به یکی از دو باشگاه لیگ اسپانیا بود!احتمالا مدیریت رسانه ملی از شدت علاقه ایرانیان به خود آگاه است که نیازی ندید نظر سنجی کند! فردوسی پورالبته هم به آن خبر و هم به این نظرسنجی و هم به گزارش یک سویه در دفاع از صدا و سیما تن داد اما با همه اینها این را هم اعلام کرد که تنها اگر مشکل اجازه ورود دوربین سیما به ورزشگاه ها حل شود برنامه 90 شنبه آینده پخش می شود و اگر نه 90ی در کار نخواهد بود.حال سوال این است که آیا 90 به سرنوشت برنامه «هفت» دچار می شود و همان گونه که فریدون جیرانی جای خود...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر