۱۳۹۳ اسفند ۲۴, یکشنبه

زنجير انسانی در دفاع از باغهای كن

«چه معني داره، هي ما هيچي نميگوييم و هي اينجا ساختمان ميسازند.»، «چند روز ديگر زير اينهمه ساختمان دفن ميشويم.»، «اصلا نميدانم چرا شهرداري مجوز ميدهد.»، «كن يعني باغ، حالا اگر باغهايش آسفالت شود چه از آن ميماند؟!»روزنامه قانون: خيابان مرادي منطقه كن است. مردم جمع شدهاند. محلي هستند، از حرف زدنشان و نوع پوششان معلوم است. بعضيها هم از خانهها سرك كشيدهاند ولي از نوع ايستادنشان معلوم است كه جزو حاضران در ميان مردم هستند. جمع زيادي نيست اما قابل ملاحظه است. چهرههاي برافروخته، هرم نفسها و خشم نگاهها، تاثير جمعيت را چند برابر كرده. بايد فهميد براي چه اينجا جمع شدهاند. از لابلايشان كه رد شويد معلوم ميشود از چه عصباني هستند؛ «چه معني داره، هي ما هيچي نميگوييم و هي اينجا ساختمان ميسازند.»، «چند روز ديگر زير اينهمه ساختمان دفن ميشويم.»، «اصلا نميدانم چرا شهرداري مجوز ميدهد.»، «كن يعني باغ، حالا اگر باغهايش آسفالت شود چه از آن ميماند؟!» انتهاي جمعيت محمد حقاني، رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران و رحمتا... حافظی، رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شهر تهران هم حضور دارند. محليهايي كه ديگر فهميدهاند شهرداري نه تنها به فكرشان نيست بلكه تيشه برداشته و ميخواهد ريشه زندگيشان را بزند، جمع شدهاند تا بلكه صداي اعتراضشان بلندتر شود و به گوش شهرداري برسد. مردم يك چيز ميخواهند: «ساختوساز در كن متوقف شود.» ساخت و سازي كه مدتهاست بلاي جان اهالي اين دهكده خوش آب و هوا و سرسبز شده است. اما اين اتفاق چندان جديد نيست. همين چند وقت پيش بود كه فعالان محيطزيستي مقابل شوراي شهر جمع شده بودند و به سلطه برجسازان و تراكمفروشيهاي شهرداري اعتراض داشتند.نزديكيهاي انتهاي بزرگراه شهيد همت و نرسيده به ميدان المپيك، اينجا منطقه كن است؛ همانجايي كه به باغات توتش معروف است و بافت قديمي و نوستالژيك. كن در تقسيمبندي مناطق تهران، جزو منطقه 5 قرار گرفته است. به كن كه وارد ميشويد انگار از شهر به روستا آمدهايد. کوچههای باریک، خانههایي حداكثر دو طبقه و قدیمی كه بعضيهاشان از سيمان و بعضي ديگر از كاهگل ساخته شدهاند. اما آن وسطها بعضي خانهها طاقت نياوردهاند و شبيه ساختمانهاي امروزي شدهاند. پشت هركدام از اين كوچههاي...

ادامه خبر


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر