فرهاد سلمانیانتوماس ترانسترومر که از مهمترین شاعران سوئیس به شمار میرفت، جمعه، ۲۸ مارس، در سن ۸۳ سالگی درگذشت. آثار او که طی ۶۰ سال فعالیت ادبی به حدود ۵۰۰ صفحه میرسند، به بیش از ۶۰ زبان ترجمه شدهاند. موضوعهای پربسامد در کارهای او نبود ارتباط و ناپایداری انسان است.توماس ترانسترومر در مراسم دریافت جایزه نوبل در سال ۲۰۱۱ترانسترومر نخستین کتاب خود را با عنوان «۱۷ شعر» در سال ۱۹۵۴ منتشر کرد که به نوشته «دیولت»، روزنامه آلمانی، «مانند اعلام انزجاری علیه جریان شعریای بود که خود را متعهد به پرداختن به کشمکشهای روزمره میدید.»او تا پیش از سکته مغزی در سال ۱۹۹۰ در زمینه روانشناسی بزهکاران فعال بود. از آن به بعد دیگر قادر به سخن گفتن نبود و حتی جایزه نوبل ادبیات را در سال ۲۰۱۱ تقریباً بدون توان سخن گفتن دریافت کرد. آثار او در بیش از ده جلد مختصر در فاصله سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۱ به چاپ رسیدند. شعرهای ترانسترومر درونمایههای بسیار پیچیده را با تصویرهایی بسیار ساده بیان میکنند.کوتاهنویسیایجاز از ویژگیهای بارز شعر ترانسترومر است. «فرانکفورتر آلگماینهتسایتونگ»، روزنامه پرتیراژ آلمان، در مورد مجموعهشعر «معمای بزرگ»، دربرگیرنده شعرهای کوتاه ترانسترومر، نوشته بود: «جایی که دیگران برای بیان منظورشان ۱۰۰ واژه به کار میبرند، در حالی که ۱۰ کلمه کافی بود، ترانسترومر تنها با یک کلمه همان کار را میکند.»او در کارهای ابتدایی خود بیشتر نوعی نوگرایی سوررئال را دنبال میکرد، اما بهزودی استعارههای درخشان در کارش جای خود را به تصویرهای گذرا و ساده میدهند که شاعر با کاربرد آنها به فضاهای دراماتیک و گستردهتر میرسد، البته با ایجاز و دقتی که در ویژگی گونه شعر ژاپنیِ هایکو است: «به بیرون نگاه کردم، وقتی شاخهها جنبیدند / مرغان دریایی سپید گیلاسهای سیاه را خوردند.»عکسهایی از زندگیهر چه بیشتر نوعی «من» راوی در شعرهای ترانسترومر ظاهر میشوند، سطرهای او موجزتر هستند و در عین حال ابهام چندانی در آنها به چشم نمیخورد. با وجود این، همین ویژگی و دوری از میل بزرگی از علتهای محبوبیت شاعر در سوئد بوده است. به نوشته «زوددویچهتسایتونگ»، روزنامه آلمانی، ترانسترومر در سال ۱۹۷۶ در نامهای به رابرت بلای، شاعر آمریکایی آورده بود: «چیزی که در وجود بسیاری از نویسندگان مرا آزار...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر