حشمت‌اله طبرزدیزندان رجایی شهرمساله‌ی بیماری خامنه‌ای و احتمال مرگ زودهنگام او، موجب شده است؛ جنگ قدرت بین دو جناح اقتدارگرا و اصلاح‌طلبی – اعتدالی، برای تاثیرگذاری بر رهبری آینده افزایش پیدا کند و بنابراین، مخالفین جمهوری اسلامی راحت‌تر می‌توانند از شکاف موجود، برای گسترش اعتراضات استفاده کنند.طی 15 سال گذشته، دموکراسی‌خواهان تغییرخواه، دو جنبش بزرگ به راه انداختند که هر دو سرکوب شد. اولی جنبش دانشجویی 18 تیرماه 78 بود که صرفا در صنف دانشجویی محدود ماند و حکومت با مهار کردنِ آن، به راحتی سرکوبش کرد.جنبش دوم، جنبش سبز در سال 88 بود که اگر چه بخش‌های زیادی از طبقه‌ی متوسط از آن هواداری کردند، اما به دلیل نداشتن برنامه، عدم رهبری مشخص و عدم مشارکت صنوف، طبقات و ملیت‌های ایرانی در آن، در نهایت و پس از 8 ماه به مرور تحلیل رفته و سرکوب شد.اینک مرحله جدیدی از مبارزات دموکراتیک با ویژگی‌های نو شروع شده و لکوموتیو تغییرات یا انقلاب دموکراتیک به حرکت درآمده که بدون تردید خواست نهایی آن تغییر رژیم است. اما این مرحله‌ی جدید با جمع‌بندی مراحل پیشین و عدم تکرار اشتباهات گذشته، تداوم خواهد یافت؛ بنابراین مرحله‌ی جدید مبارزات، حاصل تجربیات پیشین و شرایط اجتماعی کنونی است.در وضعیت کنونی، اگرچه هنوز تیغ سرکوب بسیار تیز است اما بحران‌های ناشی از تحریم‌های بین‌المللی، فسادهای عظیم حکومتی، فقر عمومی و تبعیض‌های ایدئولوژیک ناشی از عملکرد باند قدرت حاکم موجب گردیده، بدنه‌ی حکومت انگیزه‌ی خود برای سرکوب را از دست بدهد.مساله‌ی بیماری خامنه‌ای و احتمال مرگ زودهنگام او، موجب شده است؛ جنگ قدرت بین دو جناح اقتدارگرا و اصلاح‌طلبی – اعتدالی، برای تاثیرگذاری بر رهبری آینده افزایش پیدا کند و بنابراین، مخالفین جمهوری اسلامی راحت‌تر می‌توانند از شکاف موجود، برای گسترش اعتراضات استفاده کنند.اگرچه جناح تمامیت‌خواه حاکم، دست از سرکوب اعتراضات برنداشته، اما جناح اصلاح‌طلب نیز با مبارزات کنونی همدلی نشان نداده، بلکه از برخی تریبون‌های رسمی خود، همچون سایت کلمه، تلاش می‌کند مخالفت خود علیه دموکراسی‌خواهان تغییرطلب که با کلیت رژیم حاکم مخالف هستند را ابراز کند. این امر موجب شفافیت مواضع شده و مانع از مخدوش شدن مرزها، همچون دو دهه‌ی گذشته خواهد شد و در نتیجه احتمال نفوذ آنها در رهبری جنبش کم‌تر...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر