با سقوط هواپیمای شرکت هوایی "جرمن وینگز" و بحثی که درباره شیوه باز کردن در کابین خلبان در هواپیماهای بزرگ "ایرباس" پیش آمده، نظرها به شیوه باز و بسته شدن در کابین خلبان جلب شده است. در کابین خلبان هواپیما از داخل با یک چفت بسته میشود. امروزه در کابین خلبان را از بیرون هم میتوان باز کرد، اما برای این کار خدمه هواپیما یک کد دارند که باید فقط نزد خودشان باشد و مسافران به آن دسترس ندارند. امکانات ایمنی هواپیماها، به ویژه پس از انفجارهای مهیب ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ پیچیدهتر و مجهزتر شده است. باز و بسته کردن در کابین خلبان دیگر به راحتی گذشته نیست و تنها با دادن کد رمز امکانپذیر است. امروزه در هواپیماهای مدرن شیوههای گوناگونی برای بستن در کابین خلبان وجود دارد: نخست آن که خود در از جنس محکمی است که با سه قفل الکتریکی بسته میشود. بالای در یک روزن "چشمی" هست که از درون کابین میتوان بیرون را دید زد. به علاوه خلبان و دستیاران او در کابین میتوانند از طریق دوربین ویدیو در جریان اوضاع بیرون و بخش مسافران قرار گیرند. از درون کابین با سه دکمه "عادی"، "بسته" و "باز" میتوان در ورودی را کنترل کرد. افزون بر این، در کابین و کنار دست خلبان، یک صفحه کنترل هست با تعدادی شاسی و دو چراغ سبز و قرمز. خلبان با گوشی تلفن میتواند با خدمه هواپیما صحبت کند. به علاوه یک اهرم احتیاط هست برای مواقع اضطراری. و دست آخر دستگاه حساسی که هرگونه فشار خارجی را به خلبان یا افراد درون کابین اطلاع میدهد. محافظت از سرنشینان کابین در حالت عادی خلبان و دستیار او در کابین هستند و در بسته است. در این مواقع نمیتوان در را از بیرون باز کرد و وارد شد. اگر دکمه روی حالت "عادی" باشد، به معنای این است که در چفت است اما سه قفل الکتریکی روی در فعال نیستند. چنانچه یکی از خدمه هواپیما بخواهد وارد کابین شود، باید اول به خلبان تلفن کند و سپس با ضربهای به او خبر دهد که پشت در منتظر است. خلبان دکمه در را روی "باز" قرار میدهد و عضو تیم پرواز میتواند داخل شود. بلافاصله پس...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر