سال ۱۳۹۳ سیاست منطقهای ایران بیش از همه تابعی از فعل و انفعالات در پرونده هستهای و قدرتگیری بزرگ و غافلگیرانه داعش در عراق بود. در شرق ایران نیز تحولاتی شکل گرفت که بر مناسبات منطقهای ایران بیتاثیر نیست. بازشدن نسبی و تدریجی گرهها در پرونده هستهای گرچه همچنان به چرخشی قطعی در فرجام این پرونده نیانجامیده، اما تا حدی محسوس در نوع نگاه و مناسبات واشنگتن و تهران از جمله بر سر مسائل منطقهای اشتراکاتی را شکل داده است. همکاری غیررسمی ایران و آمریکا در عراق در مقابله با داعش هم بر بستر بازشدن گرهها در پرونده هستهای میسر شده است و هم تهدیدهایی از نوع داعش به تجدیدنظرهایی در سیاست منطقهای آمریکا راه برده که بر اساس آن ایزولهسازی و بیروننگهداشتن ایران از فعل و انفعالات سیاسی و امنیتی منطقه ناسودمند ارزیابی میشود. میتوان گفت که حتی این تهدیدها سبب شدند که مسئله توافق بر سر مناقشه هستهای و تامین همکاری ولو غیررسمی میان دو کشور در منطقه جدیت و الزام بیشتری پیدا کند. در آمریکا در سال گذشته بیش از پیش این نگاه قوت یافت که قدرتگیری نیروهایی مانند داعش در منطقه تا حدود زیادی به سیاستهای منطقهای متحدان واشنگتن و از جمله نوع رویکردهای آنها برای براندازی رژیم سوریه برمیگردد. جو بایدن، معاون ریاست جمهوری آمریکا در یک سخنرانی بیسابقه در مهرماه گذشته در دانشگاه هاروارد در این باره چنین گفت: «متحدان منطقهای آمریکا از جمله ترکیه، قطر و عربستان به شکل گیری گروه داعش کمک کردهاند. این کشورها حالا با دیدن نتایج سیاستهایشان پشیمان شدهاند. ترکیه، عربستان، امارات و قطر به هر نحو و شکلی میخواستند رژیم بشار اسد را در سوریه ساقط کنند و یک جنگ شیعه – سنی در منطقه ایجاد کنند. در نتیجه اصرار این کشورها، میلیونها دلار پول و سلاح به دست گروههای تروریستی و افراط گرا افتاد.» با پیشروی داعش در خاک عراق و تصرف موصل به دست آن، آمریکا ائتلافی از کشورهای مورد اشاره بایدن برای مقابله با این نیرو را شکل داد. ایران با وجود آنکه در این ائتلاف نبود از دو جهت همکاری غیررسمی و فعالانهای را با آمریکا در عراق آغاز کرد. از یک سو ایران حاضر شد ارزیابی آمریکا را...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر