۱۳۹۳ آذر ۱۶, یکشنبه

رؤیای اوریون

احسان سناییآخرین جمله از فصل پایانی داستان بلند و پر افت‌وخیز فتح ماه را یوجین سرنان، فرمانده مأموریت آپولو-۱۷، به کتاب تاریخ افزود: «در صلح و چشم‌داشت به بشر، [از ماه] می‌رویم، همان‌طور که آمدیم،… و همان‌طور که بر خواهیم گشت». این جمله، واپسین جمله انسان بر سطح ماه از سال ۱۹۷۲، و به یک اعتبار هم نقطه آغاز رؤیای «بازگشت» به ماه، از همان‌جا روی سطح ماه بود.نخستین پرتاب آزمایشی کپسول اوریون، سوار بر نوع سنگین موشک تایتان ۴ از پایگاه فضای کیپ‌کاناورال فلوریدا / ناسااولین مأموریت «سرنشین‌دار» اوریون در حالی برای سال ۲۰۲۱ برنامه‌ریزی می‌شود، که مقصد این سفر همچنان نامشخص است.حال، افزون بر چهل سال بعد، اولین گام چنین بازگشتی – ولو نه این دفعه صرفاً به مقصد ماه، بلکه چه بسا به مقصد مریخ – را سازمان فضایی و هوانوردی ایالات متحده (ناسا)، با موفقیت برداشت: نخستین پرتاب آزمایشی کپسول سرنشین‌دار «اوریون».کپسول اوریون (با نام کامل «وسیله خدمه‌بر چندمنظوره اوریون»)، با عنوانی برگرفته از صورت فلکی جبار، تنها عضو کلیدی بازمانده از پروژه جاه‌طلبانه Constellation ناسا در دوره ریاست جمهوری جورج بوش (پسر) است؛ که در سال ۲۰۰۵ با هدف بازگشت به ماه تا حداکثر سال ۲۰۲۰، سیاست‌گذاری شده بود. این پروژه گرچه با شروع دوره نخست ریاست جمهوری باراک اوباما، در سال ۲۰۰۹ لغو گردید و جای خود را به سیاست‌های تازه‌ای ذیل برنامه‌های فضایی سرنشین‌دار جدید ایالات متحده در چارچوب مصوبات دولت وی داد، اما روند طراحی و ساخت یکی از سخت‌افزارهای کلیدی این پروژه – یعنی همان کپسول اوریون – متوقف نماند؛ تا نهایتاً روز گذشته شاهد تست موفق نخستین نمونه از نسل آتی فضاپیماهای سرنشین‌دار ناسا باشیم.این پرتاب آزمایشی، صبح روز جمعه پنج دسامبر به‌وقت ایالات متحده، توسط نوع سنگین موشک دلتا-۴، و با یک روز تأخیر صورت گرفت؛ موشکی که در حال حاضر، و پیش از آغازبه‌کار موشک غول‌آسای SLS (که بناست موشک رسمی مأموریت‌های آتی اوریون باشد)، واجد بیشترین ظرفیت کلاهک از بین تمام موشک‌های فعال دنیاست.دلیل تأخیر یک‌روزه این پرتاب، اوضاع نامساعد آب و هوایی و همچنین بروز نقص فنی در دریچه‌ تانک‌های سوخت مایع موشک عنوان شده بود.به هر جهت این تستِ چهار ساعت و نیمه، شامل چرخش...

ادامه خبر


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر