علی افشاریحسن روحانی در برنامهای که محدودیتهایی برای حضور دانشجویان وجود داشت، بار دیگر به تکرار وعدههای و دفاع از عملکرد خود در یکسال گذشته پرداخت. او به جای اینکه فعالیتهای عملی دولت یازدهم برای پاسخگویی به مطالبات دانشجویان و دانشگاهیان را تشریح کند و یا موانع پیش رو را آشکار سازد با کلیگویی به این حرف بسنده کرد که به وعدههایش همچنان پایبند است.اظهار نظرهای کلی روحانی وضعیت ابهامآلودی را ایجاد میکند که معلوم نیست کدام وعده مد نظر اوست و آیا شامل رفع حصر رهبران نمادین جنبش سبز میشود یا نه. این روش که روحانی از آن استفاده مکرر میکند با مبهم نگاه داشتن موضوع، امیدی سست بنیاد را در بین دانشجویان زنده نگاه میدارد اما در عین حال مسئولیت و تعهدی نیز برای وی ایجاد نمیکند تا در برابر اصولگرایان و بخش مسلط قدرت پاسخگو باشد.نزدیک ۱۷ ماه از شروع به کار دولت یازدهم میگذرد و تاکید بر پایبندی به وعدهها و احاله تحقق آنها به آینده نامعلوم، مقبول و موجه به نظر نمیرسد. در سال نخست حضور او در دانشگاه چنین ادعایی میتوانست منطقی باشد اما با حرف نمیتوان مدعی شد که عهد با دانشجویان شکستنی نیست. اگر روال امسال در مراسم سالهای آینده هم تکرار شود و موانع موجود از پیش پای جنبش دانشجویی برداشته نشود، گسست و شکست در روابط دانشگاه و دولت اجتنابناپذیر میشود.روحانی در شرایطی سخنرانی کرد که دانشجویان زندانی در حبس هستند و چندین نفر نیز در دوران دولت او به زندان رفتهاند. جای فعالان دانشجویی برجسته در این مراسم خالی بودرئیس جمهور مدعی شد برای شنیدن به دانشگاه آمده است، اما نحوه برگزاری مراسم چنین نبود و بخشهای مهمی از جنبش دانشجویی کشور امکان طرح نظرات خود را به صورت مستقیم و رو در رو پیدا نکردند و مراسم نیز حالت طبیعی نداشت. البته مراسم تصنعی نبود اما به صورت مدیریت شده برگزار شد.روحانی در شرایطی سخنرانی کرد که دانشجویان زندانی در حبس هستند و چندین نفر نیز در دوران دولت او به زندان رفتهاند. جای فعالان دانشجویی برجسته در این مراسم خالی بود اما حتی در سخنان برخی از دانشجویان که نماینده کلیت جنبش دانشجویی کشور نبودند، نارضایتی از...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر