آمار کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در رابطه با خشونت علیه زنان نشان می‌دهد که میزان خشونت‌های فیزیکی علیه زنان در این کشور با تفاوت اندکی کمتر از میزان خشونت‌های روانی شده است. بر اساس آمار کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، در سال جاری ۴ هزار و ۲۵۹ مورد خشونت علیه زنان در دفاتر این کمیسیون ثبت شده است. مسئولان این کمیسیون می‌گویند با آنکه خشونت‌های روانی و لفظی صدمه ظاهری به زنان نمی‌زنند، اما از نظر روانی برای قربانیان به شدت آزاردهنده هستند. توهین، تحقیر و استفاده از کلمات زشت از جمله خشونت‌های روانی علیه زنان هستند که آمار آنها در سال جاری افزایش یافته است. بر اساس آمار این کمیسیون، خشونت‌های فیزیکی که شامل سیلی زدن، کتک زدن، کندن مو، ریختن آب جوش بر بدن زنان، بریدن اعضای بدن زنان و شکستن دست و پای آنان هستند، در ردیف دوم قرار دارند. رفیع الله بیدار، سخنگوی کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، روز شنبه (۳۱ ژانویه/ ۱۱ بهمن) به دویچه وله گفت: «در قدم اول بیشترین آمار مربوط به خشونت‌های لفظی و روانی است؛ بر خلاف سال گذشته که خشونت‌های فیزیکی در مکان اول مطرح بودند. خشونت‌هایی [روانی] که ظاهرا دیده نمی‌شوند و اثرات بیرونی ندارد ولی [در آنها] به زنان تحقیر و توهین می‌شود.» همچنین شکایت‌هایی که در کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان ثبت شده، نشان می‌دهند که زنان افغان از "خشونت‌های اقتصادی" نیز رنج می‌برند؛ نفقه ندادن، محروم کردن از مهریه، وادار کردن زنان به ترک شغل، محرومیت از معاش و نقض حق مالکیت، از جمله خشونت اقتصادی علیه زنان برشمرده شده‌اند. خشونت در ولایات مختلف ارقام کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان نشان می‌دهند که کابل، پایتخت افغانستان، به دلیل داشتن جمعیت بیشتر، بیشترین آمار خشونت را دارد. از سوی دیگر، دسترسی زنان به نهادهای دولتی و غیردولتی برای دادخواهی نیز در کابل بیشتر از سایر ولایات است. پس از کابل ولایات ننگرهار، بلخ، هرات، قندهار و هلمند به ترتیب شاهد بیشترین خشونت‌ها علیه زنان بوده‌اند. مسئولان کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان می‌گویند، آمار خشونت با دسترسی زنان به عدالت نیز ارتباط مستقیم دارد. به این ترتیب در شهرها و ولایاتی که زنان می‌توانند شکایت خود را ثبت کنند، آمار خشونت بالاتر است. اما...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر