طاهر خلجانیسال ۱۳۹۲، قدرت خرید کارگران برابر با یک سوم قدرت خرید سال ۸۴ شد. هزینه‌‌های زندگی نیز در سال ۹۲ نسبت به سال ۸۴ بیش از پنج برابر شده است.برای بازنشستگان و کارگران ایرانی که افزایش حقوق‌شان در سال ۱۳۹۳ نسبت به مجموع افزایش نرخ تورم از سال ۱۳۵۷ تاکنون، ۳۰۰درصد عقب است، این سال‌ها جهنمی‌ترین سال‌هایی است که به عمرشان دیده‌‌اند.این گفته یکی از فعالان کارگری اهل خراسان است و توسط کارگرانی که دوران جنگ ایران و عراق را تجربه کرده‌اند، تأیید می‌شود: «من ۱۶ سالم بود. با پدرم می‌رفتم میدان برای بار. پدر خدا بیامرزم بهش می‌گفتند رضا بی‌کله. آژیر می‌کشیدند، فرار نمی‌کرد. بمباران هم می‌شد فرار نمی‌کرد. می‌گفت که برای آدم بدبخت و بیچاره، مردن هم شانس می‌خواهد. این‌طوری نیست که ترکش و بمب بخوری و راحت بیفتی و بمیری. آدم بدبخت و بیچاره صدی نود باید برود مریض‌خانه و از سل و عفونت و قلب‌درد بمیرد.»او در ادامه می‌گوید: «این دوره و زمانه وضع زندگی خیلی بدتر از قبل شده. آن موقع نه این حقوق‌ها بود، نه این پول‌ها، نه این زندگی‌ها، ولی راحت‌تر بودیم. من خیلی فکر می‌کنم به اینکه چطوری بود آن موقع با پول کم مردم خوش بودند و خرج‌شان را می‌رساندند ولی الان با این همه پول، زندگی مردم راحت نیست و آخر برج دست همه خالی است.»این کارگر خراسانی اضافه می‌کند: «بعضی وقت‌ها این‌قدر بهم فشار می‌آید که با بچه‌محل‌ها عرق می‌خوریم تا فکر و خیال از سرمان برود. زنم می‌گوید نجس است، می‌روی جهنم. می‌گویم دلت خوش است. توی این سرما که قبض گاز برای چهار نفر آدم می‌آید ۱۷۴هزار تومان، تو فکر کردی گاز مفت است که وصلش کنند به جهنم، الکی برای خودش ۲۴ساعته بسوزد؟ به قرآن جهنم همین زندگی‌ست که ما داریم.»یکی از فعالان سندیکای شرکت واحد اتوبوس‌رانی معتقد است در شرایط بسته سیاسی باید «روی مسائل فرهنگی و صنفی به‌صورت همزمان کار کرد.»یک پیرمرد بازنشسته که به گفته خودش ۴۱ سال در مزرعه چای و کارخانه کار کرده است و بعد با تنها ۱۶ سال سابقه بیمه بازنشسته شده، در پاسخ به این سوال که شرایط زندگی در دوران کنونی با چه برهه زمانی از...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر