پرویز جاهدفیلم «ایدا» ساخته پاول پاولیکوفسکی، سینماگر بریتانیایی لهستانیتبار، چند روز قبل جایزه بفتای بهترین فیلم خارجی سال ۲۰۱۴ را به دست آورد و جزو پنج فیلمی است که برای دریافت جایزه بهترین فیلم خارجی اسکار نامزد شدهاند. «ایدا»، نخستین فیلم پاولیکوفسکی است که آن را بر اساس فیلمنامهای از ربکا لنکیه ویچ، نمایشنامهنویس بریتانیایی در سرزمین مادریاش لهستان ساخته است.نمایی از فیلم «ایدا» ساخته پاول پاولیکوفسکیاین فیلم داستان زندگی دختر جوان راهبهای به نام ایدا (آنا) را در سالهای دهه ۱۹۶۰ روایت میکند که روز سوگند خوردنش، از طرف مادر روحانی ارشد صومعهای که در آنجا بزرگ شده، به او گفته میشود که قبل از سوگند خوردن باید به دیدار خالهاش که تنها عضو باقیمانده خانواده اوست برود. ایدا از صومعه بیرون میآید و سفری را آغاز میکند که این سفر چشمهای او را به روی واقعیتهای سرزمین و گذشته خانوادگیاش باز میکند.ایدا در آغاز نه تنها از گذشته خانوادگی و نام و هویت واقعی خودش بیخبر است بلکه در جهل مطلق در صومعه بزرگ شده است. در این سفر است که او پی میبرد که نام واقعیاش آنا نیست بلکه ایدا است و پدر و مادر او نه مسیحی که یهودی بودهاند و در زمان جنگ دوم جهانی، به طرز هولناکی به دست هموطنان ضد یهودشان کشته شدهاند.«ایدا» میتواند از جهتی فیلم اتوبیوگرافیک پاولیکوفسکی هم باشد. او نیز از خانوادهای یهودی است که مادربزرگش از قربانیان آشویتس بود و پدر و مادرش وقتی او ۱۴ ساله بود به بریتانیا پناهنده شدند. سرگذشت او نیز همانند ایدا با تاریخ معاصر پر درد و رنج لهستان گره خورده است. حالا او بعد از سالها به لهستان بازگشته است تا فیلمی درباره دورانی تاریک و فاجعهبار در این کشور بسازد.پاولیکوفسکی گفته است: «میخواستم فیلمی درباره لهستانی بسازم که دیگر وجود ندارد.»«ایدا» جوایز سینمایی اروپا را درو کرداو نه تنها درباره لهستانی که دیگر وجود ندارد فیلم ساخته بلکه سینمایش نیز یادآور فقدان نوعی سینما هم هست. تصاویر سیاه و سفید مایل به خاکستری او، میزانسنها، کمپوزیسیونها و کادر معروف به آکادمی، یادآور آثار برسون و درایر از یک سو و آثار اولیه وایدا مثل «خاکستر و الماس» از سوی دیگرند اگرچه...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر