“به مناسبت ۲۱ فوریه روز جهانی زبان مادری”زبان فراتر از یک وسیله ارتباطی بوده و درکل عنصر اصلی هویت انسان ها و جوامع بشری می باشد. حق آموزش و تحصیل به زبان مادری به عنوان یکی از ابتدایی ترین و بنیادی ترین اصول حقوق بشری در جهان شناخته می شود. اما هنوز در برخی کشورها این حقوق اساسی انسانها نقض شده و سیاست های تبعیض آمیزی از طرف دولت های آنان بطور سیستماتیک برای محو زبان مادری ملل و اقلیت های تحت ستم درحال اعمال شدن است. کشور ایران هم جز کشورهایی است که در آن از زمان تشکیل حکومت سلطنتی پهلوی تا بحال بطور سیستماتیک سیاست ها و برنامه هایی برای نسل کشی زبانی و فرهنگی سایر اقوام ایرانی غیرفارس، تدوین شده و به اجرا گذاشته می شود.حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی ایران با تدوین دستور العمل ها، سیاست ها و برنامه هایی در جهت آسمیلاسیون منفی اقوام ساکن در ایران و نابودی زبان مادری آنان اقدام کرده و با توسل به قدرت نیروهای نظامی و امنیتی و با استفاده از بودجه و امکانات کشور، زبان فارسی را به جای زبان مادری به آنان تحمیل کرده و در کشور توسعه داده اند. در نتیجه این سیاست های تبعیض آمیز در حال حاضر جمع کثیری از مردم ایران یعنی میلیون ها شهروند ایرانی غیر فارس زبان اعم از ترک، کرد، عرب، بلوچ، لر، گیلک و تالش از داشتن حق تحصیل به زبان مادری خود محروم هستند و از تبعیض و ستم مضاعف ملی رنج می برند.بر طبق اصل ۱۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران خط و زبان رسمی کشور زبان فارسی است و تاکید کرده اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد. با اینکه در این اصل از قانون اساسی از آزادی استفاده زبان های محلی و قومی در مطبوعات و رسانه های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس سخن رفته است ولی دولت ایران هیچ تضمین اجرایی در این باره نداده است که از تحصیل به زبان مادری قومیت ها حمایت های لازم را به عمل آورد و حتی بر اساس این اصل قانون اساسی کلیه مکاتبات رسمی، کتب...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر