هفده کانون صنفی معلمان در ایران در بیانیهای از وجود بحران در آموزش و پرورش ایران خبر دادهاند.هفده کانون صنفی معلمان در ایران در بیانیهای از وجود بحران در آموزش و پرورش ایران خبر دادهاند.آنها این بیانیه اعتراضی را در پی قتل معلم فیزیک دبیرستانی در بروجرد به دست دانشآموز خود منتشر کردهاند.در این بیانیه به آنچه نابسامانیهای مدیریتی، آموزشی، اقتصادی و فرهنگی نظام آموزش و پرورش خوانده شده در کنار ناامنی به نوشته نویسندگان این بیانیه «روزافزون» مدارس دولتی پرداخته شدهاست.امضا کنندگان بیانیه همچنین از عادی شدن درگیریهای خیابانی، قتلهای خانوادگی، تجاوز، فقر، کودکان کار و اسیدپاشی بر روی دختران و زنان و پایین آمدن آستانه تحمل مردم ابراز نگرانی کردهاند.درباره این بیانیه نظر مهدیس کامکار، روانشناس، را جویا شدهایم:مهدیس کامکار در تهران: «بخش مهمی از یک سیستم در جامعه، آموزش و پرورش آن است. به خاطر اینکه بچهها از سن پیشدبستانی وارد یک محیط اجتماعی بزرگتر میشوند. این سیستم اجتماعی بزرگتر اصلاً نقش خانواده را نفی نمیکند. اما چیزی که مهم است در آن، همسالان هستند.پدیدههای هنجار و نابهنجار برای کل آن گروه همسالان تعریف میشود. در گروه همسالان نوجوان و جوان شرایط سنی جوری است که به خاطر اینکه دارند هویتشان را میسازند یا اصلاً هویت پیدا میکنند، خیلی مستعد شبیهسازی و کارهای مشابه هستند؛ و وقتی که خشونت در آنها شکل میگیرد، خیلی احتمال مسری بودن و سرایت کردنش هست و بالعکس مثلاً اگر مسایل فرهنگی یا هنری شکل میگیرد یا ورزشی و هر چیز دیگری.به خصوص اینکه نوجوانان در حال ساختن هویت و شخصیت هستند، بسیار آسیبپذیر هستند و بسیار مستعدند به این که احساس کنند که بهشان توهینی شده یا احساس کنند که بهشان ستمی میرود یا فکر کنند که شخصیتشان زیر سؤال میرود، یا اصلاً شخصیتشان پایمال میشود، غرورشان پایمال میشود. به همین خاطر است که همیشه در مورد نوجوان به پدر مادر یا مسئولان آموزشی میگویند که با این سن باید مدارا کرد.»پس میتوانیم نتیجه بگیریم آن چیزی که الان موجب بحران شده احتمال دارد بخشیاش در خود نحوه اداره سیستم آموزشی باشد، یعنی اینکه سیستم آموزشی به نوعی مدارا نکرده و در جایی منجر به این حادثه شده؟در این سن بحرانی...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر