در هفتههای اخیر بحثهای متفاوتی در باره نوع برخورد با این جایزه درگرفت. علیزاده در نامهاش ضمن ادای احترام به سایر دریافتکنندگان این جایزه، مهمشدن این جایزه در ایران را ناشی از سیاستهای فرهنگی نادرست حاکم میداند. حسین علیزاده، تارنواز و آهنگساز نامدار ایران از پذیرفتن جایزه شوالیه فرهنگ فرانسه امتناع کرد. او در نامهای سرگشاده در توضیح این امتناع، میگوید که "اقدام سفیر سیاسی و فرهنگی فرانسه، که هدیه ملت با فرهنگ فرانسه را به سینه هنرمندان بزرگ ما نصب میکند" شایسته ارجگذاری است و "ما نیز ستایش میکنیم ستارگان پر افتخار تاریخ خود را". با این همه، او در اشارهای انتقادآمیز به پررنگشدن نام این جایزه در فضای فرهنگی ایران در دو سه سال گذشته، آن را "چراغی کوچک" میداند که "چون در فضای هنری ایران" نور کافی نیست به "خورشید" بدل شده. علیزاده در ادامه نامه خود مینویسد: «ضمن قدردانی از مسئولین کشور و سفارت فرانسه، به احترام مردم هنرپرور و هنردوست ایران، به نام حسین علیزاده قناعت کرده، تا آخر عمر به آن پیشوند یا پسوندی نخواهم افزود». انتقادها و توصیهها از منظرها و مواضع متفاوت یک هفته پیش از انتشار نامه علیزاده، علی رهبری، آهنگساز و رهبر ارکستر در نامهای سرگشاده به او، خواسته بود جایزه شوالیه را نپذیرد. رهبری در این نامه نوشته بود: «از آنجایی که سفارت فرانسه این نشان را بهسرعت کمنظیری بین ایرانیان پخش میکند و احتمال این میرود که این نشان از بزرگی اسم حسین علیزاده به مرور زمان به مراتب کوچکتر جلوه کند٬ ایشان میتوانند مانند دهها شخصیت بزرگ فرانسوی از جمله بزرگترین آهنگساز فرانسوی قرن بیستم "موریس راول" یا دو نویسنده و فیلسوف بزرگ فرانسوی، "ژان پل سارتر" و "آلبرت کامو" (برنده جایزه نوبل) یا هنرپیشه معروف خانم "کاترین دونو" از دریافت این نشان صرف نظر کنند». نشان ملی لیاقت (Ordre national du Mérite) یا نشان شوالیه از جمله نشانها و مدالهایی هستند که دولت فرانسه در مقاطع مختلف زمانی به اهالی فرهنگ و هنر یا فعالان سیاسی اهدا میکند. چهرههای ورزشی و هنری مانند زینالدین زیدان، مارلنه دیتریش ،سلین دیون، خولیو ایگله سیاس و تئودوراکیس هم از جمله دریافتکننده این جایزه هستند. در ایران نیز نویسندگان و هنرمندانی مانند محمود دولتآبادی،...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر